Η τέχνη γεννήθηκε στη Ευρώπη 10.000 χρόνια νωρίτερα

Παρασκευή, 15 Ιουνίου 2012,  17:07 

 

Σχετικά Tags 

• τοιχογραφίες, 
• σπηλιά, 
• Ισπανία

Φωτογραφίες από τις τοιχογραφίες στην Ισπανία

Η παλαιότερη τοιχογραφία σε σπηλιά στην Ευρώπη επιβεβαιώθηκε πως έχει ηλικία… 40.800 ετών. Τα παλαιολιθικά σχέδια στη βόρεια Ισπανία χρονολογήθηκαν με ακρίβεια για πρώτη φορά, αποδεικνύοντας πως η τέχνη γεννήθηκε στην Ευρώπη 10.000 χρόνια νωρίτερα από ότι νομίζαμε μέχρι σήμερα.

Αυτό σημαίνει πως τα σχέδια αυτά έγιναν είτε από τους πρώτους ανθρώπους στην περιοχή με τη σύγχρονη ανατομία- οι οποίοι πιστεύεται πως ήταν εκεί πριν από 41.500 χρόνια- είτε από Νεάτερνταλ.

Οι επιστήμονες μπόρεσαν να βρουν με ακρίβεια την ηλικία των τοιχογραφιών χρονολογώντας μικρούς σταλακτίτες. Μελέτησαν έντεκα σπηλιές στη βόρεια Ισπανία, συμπεριλαμβανομένων αυτών σε Altamira, El Castillo και Tito Bustillo που έχουν ενταχθεί στον κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.

Τα ευρήματα στο El Castillo αποδείχθηκε πως έχουν ηλικία περίπου 40.800 ετών κι είναι τα παλαιότερα δείγματα σπηλαιογραφιών στην Ευρώπη, δέκα χιλιάδες χρόνια παλαιότερα από αντίστοιχα ευρήματα στη Γαλλία.

Δείτε τις φωτογραφίες

Αρχαία Ελληνικά στα αγγλικά σχολεία από το 2014!

Τα αρχαία ελληνικά περιλαμβάνονται στις ξένες γλώσσες, που θα διδάσκονται οι μαθητές στη Βρετανία από την ηλικία των επτά ετών, σύμφωνα με το νέο σχολικό πρόγραμμα που έθεσε προς δημόσια διαβούλευση η βρετανική κυβέρνηση και πρόκειται να τεθεί σε εφαρμογή από το 2014.

Η υποχρεωτική διδασκαλία των.....
ξένων γλωσσών από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού είναι μία από τις επτά μεταρρυθμίσεις που εισηγείται η βρετανική κυβέρνηση, σύμφωνα με το ΑΠΕ.

Οι μαθητές θα μαθαίνουν να διατυπώνουν ολοκληρωμένες προτάσεις με τη σωστή προφορά και να εκφράζουν απλές ιδέες. Ανάμεσα στις προτεινόμενες ξένες γλώσσες είναι τα αρχαία ελληνικά, τα λατινικά και τα μανδαρίνικα. Τραγούδια και ποιήματα θα χρησιμοποιηθούν ως εκπαιδευτικά εργαλεία που θα φέρουν σε επαφή τους μαθητές με τη γλώσσα, δια μέσου της αποστήθισης.

Η εισαγωγή της διδασκαλίας των ξένων γλωσσών στο δημοτικό φαίνεται να τυχαίνει ευρείας συναίνεσης. Ο σκιώδης υπουργός Παιδείας Στίβεν Τουίγκ δήλωσε στο BBC, ότι η κυβέρνηση έχει «απόλυτο δίκιο» να κάνει υποχρεωτική τη διδασκαλία των ξένων γλωσσών από την ηλικία των επτά ετών. Πρότεινε μάλιστα να ξεκινάει σε ακόμη μικρότερες ηλικίες.
«Τα παιδιά θα αγαπήσουν τις γλώσσες εάν τους δοθεί η ευκαιρία να τις μάθουν από μικρή ηλικία. Η κυβέρνηση προτείνει τα επτά χρόνια. Θα ενθάρρυνα τα σχολεία να αρχίσουν τη διδασκαλία από ακόμη μικρότερες ηλικίες» ανέφερε χαρακτηριστικά.

Στη Βρετανία σήμερα, οι ξένες γλώσσες είναι προαιρετικό μάθημα στο γυμνάσιο. Όπως διαπιστώθηκε, όμως, το ενδιαφέρον των μαθητών μειωνόταν χρόνο με τον χρόνο. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2010 μόλις το 43% των 14χρονων μαθητών ζήτησε να διδαχθεί κάποια ξένη γλώσσα όταν το ποσοστό αυτό ήταν 75% το 2002.

12 χρυσά στεφάνια σε 12 χρόνια

Από μασίφ χρυσό, από κράμα χρυσού ή επιχρυσωμένα, τα διαδήματα της αρχαιότητας συνόδευαν βασιλείς και βαθμοφόρους στη ζωή και στη μεταθανάτια κατοικία. Η μακεδονική γη «έφερε» στο φως αρκετά, που παραμένουν αταύτιστα.

Περίτεχνο ή κακότεχνο, πλούσια ή «φορτωμένα» διακοσμημένο, λεπτοδουλειά μακεδονικού εργαστηρίου ή παραφορτωμένο χρυσάφι, προϊόν θρακικών ή ανατολικομακεδονικών εργαστηρίων, το στεφάνι που βρέθηκε στα χέρια αρχαιοκαπήλων (συνοδευόμενο και από ολόχρυσο βαρύτιμο βραχιόλι) μόλις προχθές και χρονολογήθηκε στις αρχές του 4ου αιώνα π.Χ. προστίθεται στην ανεξάντλητη συλλογή αρχαίων στεφανιών της μακεδονικής γης. Εντυπωσιακά είναι τα πρώτα στοιχεία για το στεφάνι και δημιουργούν ερωτηματικά όσον αφορά την προέλευση, τη χρήση, την ιδιοκτησία και το ποιόν του, καθώς πρόκειται για το βαρύτερο (960 γραμμάρια - όταν το βαρύτερο μέχρι σήμερα, που βρέθηκε στους βασιλικούς τάφους της Βεργίνας, ζύγιζε 714 γραμμάρια) από όσα χρυσά στεφάνια έχουν βρεθεί μέχρι στιγμής.

Το νέο εύρημα είναι μία ακόμη απόδειξη ότι η χρυσοφόρος «εχέδωρη» μακεδονική γη κατέχει την πρώτη θέση σε ανάλογα ευρήματα, ακόμη και σήμερα.

«Φτιαγμένα κυρίως από χρυσάφι, αλλά και από μπρούντζο ή ασήμι, τα στεφάνια είναι πλουσιότερα και πιο περίτεχνα κατά το β' μισό του 4ου αιώνα (εποχή του Φιλίππου Β' και του Μεγάλου Αλεξάνδρου), ενώ στη συνέχεια σχηματοποιούνται και απλοποιούνται», παρατηρεί η αρχαιολόγος της ΙΣΤ' Εφορείας Αρχαιοτήτων Δέσποινα Ιγνατιάδου.

«Είναι αντικείμενα που γοητεύουν κοινό και αρχαιολόγους, είναι περιζήτητα από τους συλλέκτες, ενώ κρύβουν πολλά μυστικά. Είναι πολλά τα ζητήματα που δεν έχουμε ακόμη αποκρυπτογραφήσει σε σχέση με τα στεφάνια και ιδίως με τη χρήση τους. Αν και τα βρίσκουμε σε τάφους, δεν είναι ταφικά αντικείμενα. Χρησιμοποιούνται και στην πραγματική ζωή, σε τελετές - μυστήρια (πολιτικού, διοικητικού ή θρησκευτικού τύπου) ιδιωτικού ή δημόσιου χαρακτήρα», σημείωσε ή ίδια σε ημερίδα για τα στεφάνια του μακεδονικού βασιλείου, στη Θεσσαλονίκη.

Είναι χαρακτηριστικό πως στα δώδεκα χρόνια, χάρη σε έναν συνδυασμό επίσημων ανασκαφών, λαθρανασκαφών, δράσης και σύλληψης αρχαιοκαπήλων, η μακεδονική γη «απέδωσε» δώδεκα εντυπωσιακά χρυσά στεφάνια. Αρχής γενομένης τον Αύγουστο του 2000 με την παράδοση στην αρχαιολογική υπηρεσία του εντυπωσιακού χρυσού στεφανιού με φύλλα κισσού από αγρότη, ο οποίος όπως αποκαλύφθηκε μετείχε σε κύκλωμα αρχαιοκαπήλων από την περιοχή της Νέας Απολλωνίας. Το στεφάνι επρόκειτο να πωληθεί αντί του ποσού των 150 εκατομμυρίων δραχμών, αλλά οι διαπραγματεύσεις χάλασαν και ο αρχαιοκάπηλος προτίμησε να το παραδώσει αντί να συλληφθεί. Το στεφάνι εκτέθηκε πρόσφατα στο Μουσείο του Λούβρου, στην έκθεση για την αρχαία Μακεδονία, και κοσμεί σήμερα την πλούσια συλλογή (την πλουσιότερη παγκοσμίως) χρυσών μακεδονικών στεφανιών του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης.

Τον Νοέμβριο του 2007 επαναπατρίστηκε το εντυπωσιακό χρυσό στεφάνι με φύλλα μυρτιάς που είχε κλαπεί από την περιοχή της Αμφίπολης Σερρών από αρχαιοκάπηλους πριν από 15 χρόνια και πουλήθηκε από τους ίδιους στην επιμελήτρια του Μουσείου Γκετί του Λος Αντζελες Μάριον Τρου.

Από τις ανασκαφές για το Μετρό στην πόλη της Θεσσαλονίκης που αποκάλυψαν οκτώ χρυσά
στεφάνια τον Ιούνιο του 2008

Ακολούθησε μόλις τον Ιούνιο του 2008 η αποκάλυψη οκτώ χρυσών στεφανιών - τα τέσσερα πλεγμένα μεταξύ τους - των ελληνιστικών χρόνων, τοποθετημένων κατά πρωτόγνωρο για τους αρχαιολόγους τρόπο σε γυναικεία ταφή (δεν συνηθιζόταν ούτε σε τάφους βασιλέων), σε έναν από τους 840 τάφους του ανατολικού νεκροταφείου της Θεσσαλονίκης, στη διασταύρωση των τροχιογραμμών του Μετρό, στο ύψος της Βιβλιοθήκης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου.

Τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου ήρθε στο φως το εντυπωσιακότερο και πλέον «μυστηριώδες» στεφάνι του μακεδονικού βασιλείου. Βρέθηκε στο ιερό της Εύκλειας στη Βεργίνα και αποδόθηκε αρχικά - με πολλές επιστημονικές αντιρρήσεις - στον νόθο γιο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Ηρακλή, γιο της Βυρσίνης.

Το περίεργο - επίσης αταύτιστο - στεφάνι, που βρέθηκε προχθές στα χέρια των αρχαιοκαπήλων, ανεβάζει τον... γνωστό τουλάχιστον αριθμό των εντοπισθέντων στεφανιών σε δώδεκα!

erroso.blogspot.gr

Ανακαλύφθηκε Μινωική τοιχογραφία στην Χαναάν

Και πολλά άλλα ευρήματα αιγαιακού πολιτισμού τής β΄ χιλιετίας π.Χ.

Τα υπολείμματα μιάς μινωικού τύπου τοιχογραφίας με χαρακτηριστικό μπλε φόντο -πρώτη τού είδους της, που βρέθηκε ποτέ στο Ισραήλ- ανακαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια πρόσφατων ανασκαφών στο Tελ Kάμπρι. Η τοιχογραφία αυτή σχετίζεται με άλλες αιγαιακού τύπου τοιχογραφίες, οι οποίες είχαν ανακαλυφθεί σε παλαιότερες ανασκαφές στο χαναανίτικο παλάτι στο Kάμπρι. «Ήταν, χωρίς αμφιβολία, μία συνειδητή απόφαση αυτών, που κυβερνούσαν την πόλη, οι οποίοι επιθυμούσαν να σχετίζονται με τον μεσογειακό πολιτισμό κι όχι να υιοθετούν τη συριακή ή τη μεσοποτάμια τεχνοτροπία στην Τέχνη, όπως έκαναν άλλες πόλεις τής Χαναάν.
 Οι κάτοικοι τής Χαναάν ζούσαν στις ανατολικές ακτές τής Μεσογείου και ήθελαν να νιώθουν Ευρωπαίοι» εξηγεί ο δρ Ασάφ Γιασούρ - Λαντάου τού Πανεπιστημίου τής Χάιφα, ο οποίος διηύθυνε τις ανασκαφές. 

Τα υπολείμματα τής πόλης τής Χαναάν από τη Μέση Εποχή τού Χαλκού (2.000 - 1.550 π.χ.) εκτίθενται στο Τελ Κάμπρι, δίπλα στο Kιμπούτζ, κοντά στην πόλη Nαχαρίγια. Ένα παλάτι φτιαγμένο για τούς κυβερνήτες τής πόλης δεσπόζει στο κέντρο της. Πρόκειται για την πλέον σημαντική πόλη εκείνης της περιόδου στη Δυτική Γαλιλαία. Οι ανασκαφές άρχισαν το 1986 υπό τη διεύθυνση τού καθηγητή Ααρόν Κεμπίνσκυ και σταμάτησαν το 1993. Τα τελευταία χρόνια οι ανασκαφές ξανάρχισαν από ομάδες υπό την διεύθυνση των καθηγητών δρ Γιασούρ - Λαντάου τού Ινστιτούτου Ναυτιλιακών Μελετών Λεόν Ρεκανάτι τού πανεπιστημίου τής Χάιφα και δρ Έρικ Κλάϊν τού πανεπιστημίου Τζόρτζ Ουάσιγκτον.

Το Τελ Κάμπρι είναι μοναδικό, γιατί μετά την ερήμωση τής αρχαίας πόλης, καμμία άλλη πόλη δεν χτίστηκε στα ερείπιά της. Γι αυτό είναι η μοναδική πόλη τής Χαναάν, που μπόρεσαν να ανασκάψουν στο σύνολό της. Επίσης, το επιφανείας 10 - 15 στρεμμάτων παλάτι είναι το μοναδικό παλάτι αυτής τής περιόδου, που μπορεί να ανασκαφεί πλήρως. «Η διατήρηση τής πόλης μάς επιτρέπει να αποκτήσουμε μία πλήρη εικόνα τής πολιτικής και κοινωνικής ζωής τής χαναανίτικης περιόδου. Μπορούμε να καταλάβουμε εάν είχε ή όχι μία κεντρική διοίκηση, εάν εισέπρατταν φόρους, ποιά είδη αγροτικής παραγωγής υπήρχαν και πώς διεξαγόταν η πολιτική εκείνον τον καιρό», εξηγεί ο δρ Γιασούρ - Λάνταου.

Οι πρόσφατες ανασκαφές επέτρεψαν στους ερευνητές να βγαλουν συμπεράσματα για τις πολιτιστικές επιλογές αυτών, που κυβερνούσαν την πόλη. Κατά την διάρκεια ανασκαφών στο Tελ Χάζορ στη βόρεια Γαλιλαία, τη μεγαλύτερη πόλη τής Χαναάν εκείνης τής περιόδου, έχουν ανακαλυφθεί πολλά υπολείμματα έργων γλυπτικής συριακής και μεσοποτάμιας τεχνοτροπίας. Τέτοια τεχνοτροπία δεν παρατηρείται στο Τελ Κάμπρι.

Αριστερά: Τοιχογραφία από την Θήρα.
Δεξιά: Υπολείμματα τής τοιχογραφίας τού Τελ Κάμπρι
με προτεινόμενη αναπαράστασή της.

Μέχρι σήμερα, τα υπολείμματα μιάς τοιχογραφίας -ίδιας τεχνοτροπίας με τη Θήρα- που είχε ανακαλυφθεί στο Tελ Κάμπρι σε προηγούμενη ανασκαφή, θα μπορούσε να έχει θεωρηθεί ως μεμονωμένο εύρημα. Όμως, τα ευρήματα συμπληρωματικών ανασκαφών ενισχύουν την εικασία, πως αυτή ήταν μία πόλη, που όχι μόνο είχε εμπορικές σχέσεις με μεσογειακά βασίλεια, αλλά επίσης προτιμούσε να σχετίζεται και πολιτιστικά με αυτά. «Παρ΄ όλο που το Χάζορ διατηρούσε εμπορικές και πολιτισμικές σχέσεις με τη Συρία και την Μεσοποταμία, οι κυβερνήτες τής πόλης τού Τελ Κάμπρι συνειδητά επέλεξαν την μεσογειακή εναλλακτική των αιγαιακών πολιτισμών, οι οποίοι αδιαμφισβήτητα έδειχναν πιο εξωτικοί στους ντόπιους κατοίκους», εξηγεί ο δρ Γιασούρ - Λάνταου.

Συμπληρωματικά ευρήματα κατά την διάρκεια τής προηγούμενης περιόδου ανασκαφών φωτίζουν άλλες γωνίες τής καθημερινής ζωής στην πόλη αυτή τής Χαναάν. Οι ερευνητές ανακάλυψαν, πως οι κυβερνήτες κατάσχεσαν ιδιωτικές εκτάσεις, για να κτίσουν το παλάτι κι ένα τελετουργικό μονοπάτι γύρω από αυτό. Οι ερευνητές επίσης, άρχισαν να ανασκάβουν ένα διάδρομο, που είχε ανακαλυφθεί τον προηγούμενο χρόνο και βρήκαν δεκάδες πήλινα αγγεία, όπως αποθηκευτικά βάζα, κύπελα, ρηχά μπωλ και κανάτες. Ο διάδρομος, ο οποίος πιθανά χρησίμευε ως αποθηκευτικός χώρος, κλείστηκε από τους αρχαίους κατοίκους, γι΄ αυτό διατηρήθηκαν υπολείμματα ουσιών σε αυτά τα πήλινα δοχεία, καθώς και πολλά κόκαλα ζώων. «Στείλαμε τα κόκαλα και τα υπολείμματα των ουσιών προς εξέταση και σύντομα θα γνωρίζουμε περισσότερα για την διατροφή τους εκείνη την εποχή και σε αυτή την συγκεκριμένη περιοχή», πρόσθεσε ο δρ Γιασούρ - Λάνταου.

[ Το παραπάνω κείμενο
αποτελεί μετάφραση Δελτίου Τύπου
τού πανεπιστημίου τής Χάιφα.]
Μετάφραση - επιμέλεια: Ευγενία Φυλακτού
http://freeinquiry.gr

Ο ορειχάλκινος τρίποδας του Απόλλωνος ξαναστήνεται στους Δελφούς

Το μνημείο της νίκης των Ελλήνων εναντίον των Περσών στην μάχη των Πλαταιών το 479 π. Χ στήνεται και πάλι στους Δελφούς!

Πρόκειται για τον τρίποδα με τους όφεις, ύψους έξι μέτρων, του οποίου μόνον η λίθινη βάση έχει απομείνει στον αρχαιολογικό χώρο των Δελφών ενώ ένα τμήμα του, το υποστήριγμα συγκεκριμένα, το οποίο είναι ένα χάλκινο τρικέφαλο φίδι βρίσκεται σήμερα στην Κωνσταντινούπολη.
Πρόκειται για μεγάλη ιστορία δηλαδή, η οποία επανέρχεται τώρα, μετά από την απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου να στηθεί ένα αντίγραφο του μνημείου εκεί ακριβώς όπου βρισκόταν, στην ιερά οδό των Δελφών.

Ο τρίποδας θα κατασκευαστεί από ορείχαλκο και θα βασίζεται στο γύψινο αντίγραφο που είχε βγάλει στην Κωνσταντινούπολη το 1976 ο τότε έφορος Δελφών, ομ. καθηγητής Αρχαιολογίας σήμερα κ. Πέτρος Θέμελης. Την όλη ιδέα ωστόσο, η οποία περιλαμβάνει επίσης την αναβάθμιση του αρχαιολογικού χώρου με χάραξη διαδρομών επίσκεψης, στάσεις των περιπατητών και πληροφοριακό υλικό παρουσίασε η νυν έφορος κυρία Νάνσυ Ψάλτη. Το συνολικό κόστος θα ανέλθει στις 800 χιλιάδες ευρώ και το έργο θα ενταχθεί στο ΕΣΠΑ.

Η καταστροφή του μνημείου

Στον βυζαντινό ιππόδρομο της Κωνσταντινούπολης, ο οποίος φυσικά δεν διατηρείται σήμερα στην αρχική του μορφή είχε στήσει ο Μέγας Κωνσταντίνος (κατά την παράδοση) το μνημείο ως συμβολικό θεμέλιο της νέας πόλης. Και εκεί ακριβώς βρίσκεται ακόμη, στην πλατεία Σουλτάν Αχμέτ όπως λέγεται, περιφραγμένο με κάγκελα και ταλαιπωρημένο από τις καιρικές συνθήκες.
Απουσιάζουν εξάλλου και τα τρία κεφάλια του φιδιού, τα οποία αποκόπηκαν από τον κορμό του περί το 1700 με αποτέλεσμα να διασώζεται σήμερα μόνον το ένα, στο Μουσείο της Κωνσταντινούπολης. Οσο για το χρυσό άνω μέρος του τρίποδα, αυτό εξαφανίσθηκε πολύ νωρίς, συγκεκριμένα έναν αιώνα μετά από την φιλοτέχνηστή του, όταν το έλιωσαν οι Φωκείς προκειμένου να κόψουν νομίσματα και να χρηματοδοτήσουν τον πόλεμό τους.

Τρικάρηνος όφις

Ενα εμβληματικό μνημείο, αφού θύμιζε στους Ελληνες την οριστική εκδίωξη των Περσών μετά από τη μάχη των Πλαταιών ήταν ο «τρικάρηνος όφις», ο οποίος σύμφωνα με τον Ηρόδοτο κατασκευάστηκε από το ένα δέκατο των λάφυρων που είχαν οι Ελληνες από τη νίκη τους, το οποίο και αφιέρωσαν στο θεό Απόλλωνα στους Δελφούς. («Συμφορήσαντες δε τα χρήματα και δεκάτην εξελόντες τω εν Δελφοίσι Θεώ, απ' ης ο τρίπους ο χρύσεος ανετέθη επί του τρικαρήνου όφιος του χαλκέου επεστεώς άγχιστα του βωμού», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Ηρόδοτος).
Ο τρίποδας τοποθετήθηκε πολύ κοντά στο βωμό του ναού του Απόλλωνα και επάνω στα σώματα των όφεων που συστρέφονται _ για στην πραγματικότητα πρόκειται για τρια φίδια_ χαράχθηκαν τα ονόματα των 31 ελληνικών πόλεων που πήραν μέρος στη μάχη: Λακεδαιμονίοι, Αθηναίοι, Κορίνθιοι, Θεσπιείς, Τήνιοι, Λευκάδιοι, Κύθνιοι, Σίφνιοι κ. ά. Πρόκειται για επιφραφές ωστόσο που έχουν υποστεί μεγάλη φθορά στο προτότυπο έργο που βρίσκεται στην Κωνσταντινούπολη.

Η πτώση των Φαιδριάδων βράχων

Φαινόμενο που επαναλαμβάνεται δυστυχώς τακτικά είναι η πτώση των Φαιδριάδων βράχων, που χαρακτηρίζονται από το κόκκινο χρώμα τους και υψώνονται πάνω από τον αρχαιολογικό χώρο. Συχνές είναι οι διαμαρτυρίες μάλιστα εξ αιτίας αυτού, μόνον που πρόκειται για ζήτημα εξαιρετικά δύσκολο για να επιλυθεί. Κι αυτό, γιατί το φαινόμενο αναπύσσεται σε μεγάλη έκταση, έτσι που να μην είναι δυνατόν να τοποθετηθούν παντού βραχοπαγίδες (τα γνωστά δίχτυα).
Ηδη άλλωστε έχουν συσσωρευθεί σε αυτές τόνοι βράχων, για την απομάκρυνση των οποίων έχουν αναλάβει δράση αλπινιστές στήνοντας σκαλωσιές, ύψους έως 80 μέτρων! Υπενθυμίζεται ότι εξ αιτίας της πτώσης των βράχων παραμένει κλειστός και ο χώρος της Κασταλίας Πηγής.


http://www.tovima.gr via http://www.kalyterotera.gr

Πηγή: Καλά Νέα

Δελφικά παραγγέλματα

Δελφικά παραγγέλματα