ΓΚΙΟΛΒΑΣ ΚΑΙ Η ΣΑΛΠΙΓΓΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

Η ΣΑΛΠΙΓΓΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

Κανείς δεν θα πίστευε ότι ο τρόπος που γκρεμίστηκαν τα φοβερά τείχη της Ιεριχούς
θα μπορούσε να βρει σήμερα εφαρμογή.

Και όμως ο Έλληνας ερευνητής Γ. Γκιόλβας, ο εφευρέτης του «Άρτεμις», ισχυρίζεται
ότι ένα τέτοιο τρομερό υπερόπλο έχει ήδη κατασκευαστεί με δικά του σχέδια!

Μπορεί να κάνει σκόνη μια πόλη σε τρία λεπτά με την ακτινοβολία του, της οποίας
τα αποτελέσματα δοκίμαζαν πριν λίγα χρόνια • σε ήπια βέβαια μορφή • οι... τηλεφωνήτριες του ΟΤΕ!

Πρόσφατη φωτογραφία του κ. Γκιόλβα μέσα στο εργαστήριο που είχε παρατηρήσει τα υποηχητικά φαινόμενα, τα οποία τον οδήγησαν στην κατασκευή της «Σάλπιγγας του θανάτου». Το όργανο δίπλα οτο οποίο εργάζεται είναι μέρος του εξοπλισμού του προγράμματος για την σύντηξη των πυρήνων. Σημειώστε ότι όπως ο ιδιος λέει, έχει δαπανήσει μέχρι τώρα πάνω από 800 εκατομμύρια για τον εξοπλισμό των εργαστηρίων του!


Ασφαλώς θυμάστε τον κ. Γεώργιο Γκιόλβα, τον Έλληνα ερευνητή που το ΤΜ παρουσίασε οτο τεύχος 39. Τα όσα ισχυριζόταν τότε ήταν πράγματι εντυπωσιακά αν κρί­νουμε και από τα τηλέφωνα και τα γράμματα που έλαβε το πε­ριοδικό. Μπορούμε μάλιστα να πούμε ότι σε μερικά απ' αυτά, διακρίναμε και κάποια περηφάνεια ίσως και μια συγκίνηση...

Εφευρέτης του πασίγνωστου «Άρτεμις», πειραματίζεται με τη σύντηξη του ατομικού πυρήνα και μάλιστα στην Ελλάδα... Φιλο­δοξεί να λύσει το ενεργειακό πρόβλημα με όντως ρεαλιστικές και γιατί όχι; εφαρμόσιμες ι­δέες. Αυτά και πολλά άλλα ήταν όσα μας είχε πει τότε, συν την εντυπωσιακή δήλωση του ότι σχετίζεται με την μυστήρια «ομάδα Ε» και τα υπερόπλα της...

Αυτή τη φορά επανέρχεται και μας περιγράφει μια άλλη του πράγματι εντυπωσιακή εφεύρεση. Ο κ. Γκιόλβας ονομάζει αυτή του την ανακάλυψη «Σάλπιγγα του θανάτου» εμπνεόμε­νος από τις βιβλικές σάλπιγγες που αναφέρεται ότι γκρέμισαν τα απόρθητα τείχη της Ιεριχούς! Πιστεύει μάλιστα ότι και εκείνες λειτούργησαν με βάση την ίδια αρχή της εκμετάλλευσης των υποήχων, αλλά αφήνει για μια άλλη φορά την εξήγηση, της ύπαρξης τότε τέτοιας εξελιγμένης τεχνολογίας...

Το σημαντικό δεν είναι πλέον να πιστέψουμε ή όχι την δυνατότητα κατασκευής ενός τέτοιου υπερόπλου.

Είναι ότι κάποιοι, σύμφωνα με τον κ. Γκιόλβα, το έχουν ήδη κατασκευάσει και μάλιστα επειδή το ελληνικό κράτος για οποιουσδήποτε λόγους αδιαφόρησε!

Δεν νομίζουμε ότι θα υπάρξει κάποιος, που τουλάχιστον δεν θα προβληματιστεί από τα όσα ακολουθούν παρακάτω. Πιστεύουμε μάλιστα ότι αυτός ο προ­βληματισμός θα ενισχυθεί, όταν διαβαστούν τα περί των γνωστών προβλημάτων που αντιμετώπιζαν πριν λίγα χρόνια οι τηλεφωνήτριες του ΟΤΕ, προβλήματα τα οποία ο κ. Γκιόλβας ισχυρίζεται ότι αυτός έλυσε, στηριζό­μενος στην ίδια αρχή! Αλλά ας αφήσουμε τον ίδιο να μας πει πώς έχουν τα πράγματα:

Το 1970 εργαζόμουν οτο εργαστήριο, πάνω σε έ­να εξαιρετικά ενδιαφέρον αντικείμενο: στο πρόγραμμα GG4, της φωτοδέσμης πλάσματος. Εν τούτοις, κάποιες παράξενες συ­μπτώσεις με έκαναν να διακόψω για λίγο και να στραφώ σε κάτι εξ ίσου ενδιαφέρον επιστημονικά, αλλά μπορώ να πω συναρπαστικότερο εφ' όσον τα αποτελέσματα του προβλέπονταν άμεσα...

Παρατηρούσα ότι στον συγκεκριμένο χώρο του εργαστηρίου είχα αρχίσει να αισθάνομαι σωματικά άσχημα, δηλαδή ζαλάδες, πόνους στο στομάχι, ναυτία κλπ. Αυτό συνεχιζόταν επί μήνα και πλέον. Στην αρχή το απέδωσα σε τυχόν οργανικά αίτια, ώσπου μια μέρα παρατήρησα ρωγμές και πτώση σοβάδων στο κτίριο του εργαστηρίου! Σαν α­πό διαίσθηση συνδύασα τα δύο συμβάντα και έτσι αποφάσισα να ερευνήσω το θέμα.

Υποπτευόμουν ότι κάτι έπρεπε να συμ­βαίνει μέσα στο εργαστήριο από κάποια άγνωστη ακτινοβολία.

Συνέπεσε τότε να διαβάσω στη Βίβλο το σχετικό εδάφιο για τις περίφημες Σάλπιγγες που κατέστρεψαν τα ονομαστά τείχη της Ιεριχούς, πάχους επτά μέτρων(!) (Ωσηέ 620), εισέβαλαν οι Ισραηλίτες στην πόλη, την κατέλαβαν και κατέσφαξαν τους Φιλισταίους (Κρήτες).

Άλλη φορά θα αναπτύξω ποιος και πώς κατά τη γνώμη μου κατασκεύασε και παρέδωσε στους Ισραηλίτες τις Σάλπιγγες που παρήγαγαν τους καταστρε­πτικούς υποήχους. Γιατί περί αυτού πρόκειται!

Την επόμενη μέρα σταμάτησα τις εργασίες του προγράμματος GG4 και ασχολήθηκα πλέον με το σοβαρό θέμα εντοπισμού του φαινομένου της περίεργης αδια­θεσίας μου και των ρωγμών στο κτίριο του εργαστηρίου. Πρέπει να σημειώσω ότι στο εργαστή­ριο υπάρχουν πάνω από 60 ηλεκτρικάηλεκτρονικά μηχανήματα και όργανα, τα οποία λειτουρ­γούν και μάλιστα πολλές φορές όλα μαζί.

Τηλεφώνησα σ' ένα φίλο μου στην Αμερική, ο οποίος εργάζε­ται στην ΝΑΣΑ και του ζήτησα μια συσκευή μετρήσεως των Decibel των ήχων. Όταν σε λί­γες μέρες μου την έστειλε και έβαλα σε λειτουργία όλες τις συσκευές και τα ηλεκτρονικά όργανα του εργαστηρίου μετρώντας τα Decibel των ήχων, διεπίστωσα με μεγάλη μου απογοήτευση ότι από τέτοιας α­πόψεως δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα, που να δικαιολογεί τα φαινόμενα που παρουσιάζονταν μέσα στο εργαστήριο.

Απογοητεύτηκα, αλλά δεν το έβαλα κάτω. Η διαίσθηση μου μου έλεγε να προχωρήσω. Συνέχισα τις έρευνες για το θέμα και μετά από πολλές σκέψεις και με­λέτες διερωτήθηκα μήπως πρόκειται για υπόηχους. Πώς όμως να τους ανιχνεύσω, δεδομένου ότι κανείς μέχρι τότε επιστήμονας δεν είχε ασχοληθεί σε βάθος με αυτούς και δεν υπήρχε πουθενά στον κόσμο σχετική ε­πιστημονική μελέτη, ούτε είχε εκδοθεί κάποιο βιβλίο για το θέ­μα;

Αφού επιβάλονταν οπωσδήποτε να λύσω το πρόβλημα είμαι πολύ πείσμων σε τέτοιες περιπτώσεις αποφάσισα να κατα­σκευάσω εγώ το κατάλληλο ηλε­κτρονικό όργανο που θα με­τρούσε την ακτινοβολία των υποήχων, για να διαπιστώσω αν από αυτούς προέρχεται το φαινόμενο των ρωγμών, της αδια­θεσίας μου κτλ.

Αποσυναρμολόγησα λοιπόν την συσκευή που μου έστειλε ο φίλος από τη ΝΑ8Α, την μελέτη­σα λεπτομερώς και βάσει αυτής κατασκεύασα τον δικό μου εντοπιστή υποήχων πλέον. Και πράγ­ματι είχα δίκιο. Αμέσως εντόπισα το σημείο που παρήγαγε τα υποηχητικά κύματα χαμηλής συχνότητας, τα οποία ανέπτυσαν ισχύ 1250 WΑΤΤ και εξέπεμπαν ακτινοβολία συχνότητας κάτω των 4,3 ΗΕRΤΖ.

Ήταν λοιπόν επόμενο με τέτοια ακτινοβολία να μου δημι­ουργούνται οι σωματικές διαταραχές και να ραγίζουν οι τοίχοι. Μοιάζει πίστευτο, αλλά αν δεν ανεκάλυπτα εγκαίρως το φαινό­μενο αυτό, υπήρχε περίπτωση να θαφτώ κάτω από τα ερείπια του εργαστηρίου, δεδομένου ότι οι υπόηχοι παράγουν "σκληρές" παλμικές δονήσεις στην ατμόσφαιρα και διασπούν τα μόρια της ύλης και κυρίως το σκυρόδεμα που είναι χτισμένα τα κτίρια. Επιπλέον καθώς επιδρούν στον εγκέφαλο μέσω των παλμικών δονήσεων και των πιέσεων της ατμόσφαιρας, προκαλούν τραύμα στο νευρικό σύστημα, ναυτία, κοκκίνισμα του δέρματος, ισχυρούς πονοκεφάλους και γενικά σωματική κατάπτωση. Αυτά τα φαινόμενα υφίσταντο άλλωστε επί χρόνια από την συ­γκεκριμένη αιτία οι εργαζόμενοι του ΟΤΕ! Επίσης, όπως κατέληξαν οι σύγχρονες πλέον έρευ­νες, οι γυναίκες που εκτίθενται στην ακτινοβολία αυτή προσβάλονται πλήρως από στείρωση. Τέλος, λίγο ισχυρότερη τέτοια ακτινοβολία επιφέρει τον θάνατο!

Οταν κατάλαβα ότι ήξερα αρκετά για τη φύση των υποήχων, αποφάσισα να εκμεταλλευτώ τις ιδιότητες τους και να θέσω τα αποτελέσματα των μελετών μου στη διάθεση της Ελλάδας. Ύστερα από επιστα­μένα και εκτεταμένα πειράματα πάνω στο θέμα και τις μελέτες εκμετάλευοης της ακτινοβολίας αυτής, εκπόνησα σχέδια και περιγραφές, τα κατέθεσα στο αρ­μόδιο Υπουργείο στις 20/11/70 και έλαβα το υπ' αριθμόν 41297 δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Πριν όμως πάρω το δίπλωμα, τα σχέ­δια και η μελέτη γενικά εξετάστηκαν από ειδική επιτροπή του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, ό­πως ορίζει ο νόμος. Αυτό συμβαίνει πάντα όταν οι εφευρέσεις αφορούν την Εθνική Άμυνα της χώρας. Αν διαπιστωθεί κάποιο ενδιαφέρον δεσμεύονται από το Υπουργείο Αμυνας, ως άκρως α­πόρρητες για να χρησιμοποιηθούν από το στρατό.

Προς μεγάλη μου όμως έκπληξη, η ειδική αυτή επιτροπή έ­δωσε τη συγκατάθεση στο Υπουργείο να μου δώσει ελεύθερα το δίπλωμα ευρεσιτεχνείας, παρόλο που διαπίστωσαν ότι εγώ, για λόγους ασφαλείας του απορρήτου των σχεδίων, τα κατέθεσα στο Υπουργείο (με πρακτικό μυστικότητας για ένα χρόνο) για να πάρω μόνο την προτεραιότητα της εφευρέσεως μου.!

Μετά, εφόσον το Υπουργείο Άμυνας δεν θεωρούσε την πατέντα απαραίτητη για την άμυνα της χώρας, τότε μόνον θα ζητούσα το δίπλωμα ώστε να έχω το δικαίωμα να πωλήσω την πα­τέντα στο εξωτερικό ή στο εσωτερικό. Πράγμα που βέβαια, τελικά συνέβη... Νομίζω έκτοτε, ότι σ' αυτές τις ειδικές επιτροπές θα έπρεπε να συμμετέχουν ικανοί ε­πιστήμονες για να μη διαφεύ­γουν στο εξωτερικό αξιόλογες μελέτες που αφορούν τουλάχιστον την άμυνα της χώρας.

Πεπεισμένος για τις δυνατότητες της εφεύρεσης, στράφηκα στο εξωτερικό. Σε κάποια χώρα της Ευρώπης είχα έναν συνερ­γάτη και φίλο, υπέργηρο καθηγητή της Ραδιοακουστικής ο οποίος διεύθυνε το Ινστιτούτο Ερευνών του κράτους αυτού. Ο ίδιος μάλιστα ήταν πάρα πολύ φιλέλληνας, με αγαπούσε σαν παιδί του και ευχόταν να είχε γεννηθεί Έλληνας...

Πήγα και τον επισκέφθηκα όπως έκανα σχεδόν κάθε χρόνο για επιστημονική συνεργασία και του μίλησα για το «ηχητικό κανόνι». Ενθουσιάστηκε πάρα πολύ με την καινοτομία αυτή και με παρακάλεσε να παραχωρήσω την πατέντα στη χώρα του. Σε κάθε άλλη περίπτωση θα ήμουν διστακτικός. Για όλους όμως τους παραπάνω λόγους και επειδή του είχα μεγάλη υποχρέω­ση από την επιστημονική συνεργασία μας, του παρέδωσα τα σχέδια και την μελέτη του ηχητικού κανονιού και έφυγα.

Μετά από 50 ημέρες περίπου με κάλεσαν στην Πρεσβεία αυ­τής της χώρας και μου παράδωσαν ένα τσεκ 2.500.000 δραχ­μών. Υπέγραψα ορισμένα χαρτιά καθώς και μια «δήλωση τιμής», να μην αποκαλύψω ποτέ σε ποιο κράτος παραχώρησα την πατέ­ντα αυτή.

Ύστερα από έξι μήνες περίπου κατασκεύασαν ένα από τα τρομερότερα μυστικά όπλα, ένα κανόνι οκτώ μέτρων μήκους, το οποίο μπορεί με ένα πάτημα ε­νός διακόπτη να κόψει στα δύο ένα ολόκληρο αεροπλανοφόρο!

Για τα σχετικά πειράματα ίδρυσαν μια ολόκληρη μεταλλική «πόλη», εκατό χιλιόμετρα μακριά από κατοικημένη περιοχή και κατασκεύασαν τα εργαστήρια δοκιμής του κανονιού, δεδομένου ότι οι παλμικές δονήσεις της ατμόσφαιρας προκαλούν τη διάλυση της δομής της ύλης, με αποτέλεσμα να καταρρέουν τα μέγαρα σαν χάρτινοι πύργοι εντός τριών λεπτών της ώρας (όπως συνέβη πριν τέσσερα χρόνια με το μέγαρο του αρχιτέκτονα κ. Ρωμαίου στη Λεωφόρο Κηφισίας)! Επίσης αναγκάστηκαν να φτιάξουν και ειδικές στολές για τους επιστήμονες.

Όμως η εν λόγω εφεύρεση δεν είχε μόνο πολεμικές εφαρ­μογές. Όπως κάθε επιστημονική ανακάλυψη, μπορεί να βοηθήσει ή να καταστρέψει... Έτσι χρησιμοποίησαν την μέθοδο μου αυτή και κατασκεύασαν ιατρικές συσκευές, οι οποίες διαλύουν με υποήχους τους λίθους των νε­φρών και της χολής και σε πολλές άλλες εφαρμογές χρήσιμες για την ανθρωπότητα.

Οι επιπτώσεις και οι αλλαγές που έχουν ήδη επέλθη στην στρατηγική από την παραπάνω εφαρμογή, είναι φοβερές! Όταν θελήσει ένα κράτος να βλάψει ένα άλλο χωρίς πόλεμο, μπορεί να βάλει μυστικά στις μεγαλύτε­ρες πόλεις, ένα ή δύο ηχητικά κανόνια τοποθετώντας τα σε κατάλληλες θέσεις δύο χιλιόμετρα από το κέντρο τους, σε ένα χωράφι π.χ. κάτω από ένα αντίσκη­νο και να τα θέσει σε λειτουργία για μισή ώρα. θα δει κανείς τότε τα κτίρια να γίνονται σωροί σκόνης και τους ανθρώπους, όσοι γλυτώσουν, να είναι ζωντανά πτώματα που δεν θα είναι σε θέση να αμυνθούν! Έτσι όσο οχυρωμένη και αν είναι η πόλη ο εχθρός θα την καταλάβει χωρίς να «ακουστεί» ούτε μία πιστολιά.

Το τρομερό αυτό λοιπόν όπλο σαν πατριώτης το πρόσφερα στην Ελλάδα, το απόρριψαν χαρακτηρισμένο από την επιτροπή του ΓΕΣ «ως μη ενδιαφέρον δια τας Ενόπλους Δυνάμεις μας» με αποτέλεσμα να εξυπηρετεί σήμερα άλλες Ένοπλες Δυνάμεις...

Πιστεύω ότι αυτό δεν συνέβη μόνο στην περίπτωση της παρούσας πατέντας, αλλά συμβαίνει σε πολλές ελληνικές πατέντες καινοτομίες. Οι κρατικοί μηχανισμοί που τις αξιολογούν, επειδή δεν είναι σε θέση να τις μελετήσουν, τις απορρίπτουν με αποτέλεσμα να τις χρησιμοποιούν οι ξένοι, που τις αγοράζουν αργότερα, εις βάρος της χώρας μας.

Ασφαλώς, πολλές από τις αι­τίες αυτής της κατάστασης που συνεχίζεται, πρέπει να αναζητηθούν και στην πολιτική ψηφοθηρίας των κομμάτων, που διορίζουν ακατάλληλους ανθρώπους σε λάθος θέσεις...

ΕΝΑ ΗΧΗΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙ ΣΗΜΑΔΕΥΕ ΤΟΝ ΟΤΕ!

Το γνωστό πρόβλημα με τις λιποθυμίες που βασάνιζαν τις τηλεφωνήτριες του ΟΤΕ μέχρι πρόσφατα, βρήκε τη λύση του από τον Γ. Γκιόλβα.

Αν όμως είναι αλήθεια κάτι τέτοιο, βρισκόμαστε μπροστά σε μια ακόμη περίπτωση κρατικής αχαριστίας...


Μια ακόμη αιτία έντονου προβληματισμού σχετικά με τις επιπτώσεις των υποήχων στον άνθρωπο, αποτελεί η γνωστή περίπτωση των τηλεφωνητριών του ΟΤΕ, που λιποθυμούσαν κατά συρροή πριν δεκαπέντε χρόνια στο κτίριο της οδού Πατησίων.

Ο κ. Γκιόλβας ισχυρίζεται ότι αυτός απάλαξε τον Οργανισμό από αυτό το πρόβλημα και παράλληλα εκφράζει τα παράπονα του, γιατί ο ΟΤΕ δεν κράτησε τη «συμφωνία κυρίων» που είχε συνάψει.

Συγκεκριμένα και σύμφωνα πάντα με τον κ. Γκιόλβα το Νοέμβριο του 1978 ο τότε Υφυπουργός Συγκοινωνιών κ. Μούτσιος, κάλεσε στο γραφείο του τον Έλληνα ερευνητή και παρουσία της διοίκησης του ΟΤΕ κκ. Σέκερη, Ανδρειωμένου και Μουστάκα, του ανέθεσε να ερευνήσει το πιο πάνω πρόβλημα.

Πράγματι μετά από τις επιτόπιες έρευνες και μετρήσεις η αιτία εντοπίστηκε, εκεί που είχαν αποτύχει δεκάδες επιστημόνων Ελλήνων και ξένων επί δύο σχεδόν δεκαετίες! Ακολούθησε επιστολή του κ. Γκιόλβα, που γνωστοποιούσε στον ΟΤΕ ότι αναλάμβανε υπεύθυνα τη λύση του προβλήματος και ζητούσε γι' αυτό 25.000.000 δραχμές, που ήταν η αμοιβή του και το κόστος των υλι­κών που θα χρησιμοποιούσε. Ο διοικητής του ΟΤΕ του ζήτησε να συνεχίσει την εργασία και για το θέμα της αμοιβής θα συνενοηθει με τον Υφυπουργό.

Κατόπιν αυτής της «προφορικής» εντολής και δεδο­μένου ότι είχαν ήδη εντοπιστεί οι πηγές των υποήχων που προκαλούσαν το φαινόμενο, ακολούθησε νέα σύ­σκεψη στην οποία ο κ. Γκιόλβας ανέπτυξε ότι οι αιτίες του προβλήματος δεν ήταν ούτε ο θόρυβος, ούτε ο κλιματισμός, ούτε τα ψυχολογικά προβλήματα των εργαζομένων...

Υπό την πίεση της όξυνσης του φαινομένου, του ζητήθηκε να αποκαλύψει το «μυστικό» με την υπόσχεση ότι δεν θα μάθαινε κανείς τίποτε, εκτός των τριών πα­ρευρισκομένων.

Ο μοναδικός όρος που τέθηκε από τον κ. Γκιόλβα που τελικά δέχθηκε να αποκαλύψει την αιτία του φαινομένου, ήταν μια δοκιμαστική περίοδος τριών μηνών για να διαπιστωθεί αν πράγματι ή λύση ήταν η ενδε­δειγμένη. Μετά θα έπρεπε να του καταβληθεί η ζητού­μενη αμοιβή.

Η αιτία εξουδετερώθηκε και μέχρι σήμερα δεν εκδηλώθηκε ξανά παρόμοια σύμπτωμα! Μετά την παρέλευση ενός ολόκληρου χρόνου, ο κ. Γκιόλβας επικοι­νώνησε με τον κ. Σέκερη για την καταβολή του εγκριθέντος ποσού. Του ζητήθηκε μια επί πλέον παράταση χρόνου για να επιβεβαιώσουν πλήρως την επιτυχία της λύσης.

Αυτή η ανταλλαγή τηλεφωνημάτων συνεχίστηκε μέχρι τις εκλογές του 81, οπότε ήλθε στην κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ. Όπως ήταν φυσικό η νέα διοίκηση επικαλέ­στηκε την έλλειψη εγγράφων στοιχείων, τα οποία θα την βοηθούσαν να διεκπεραιώσει την πληρωμή. Έκτο­τε ο κ. Γκιόλβας έχει επισκεφθεί πολλές φορές τον ΟΤΕ και όποτε περνά από τους θαλάμους των τηλε­φωνητριών, γίνεται αντικείμενο θερμών ευχαριστιών. Πέρα από αυτές όμως, ο ίδιος ισχυρίζεταιι ότι δεν του έχουν καταβληθεί ούτε τα έξοδα που έκανε απασχο­λούμενος ένα μήνα μ' αυτό το τόσο σημαντικό θέμα!