H ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΛΦΑΒΗΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΑ

₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙ Ο ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑΣ

ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΠΑΝΤΟΥ!!!
₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪

Η διαδοχή των γραμμάτων στην πλήρη εκφώνηση τους δεν είναι
καθόλου τυχαία αλλά πίσω από αυτήν υπολανθάνει μία πλήρης
γραμματική, συντακτική και νοηματική συνέχεια, ανωτέρας
συλλήψεως.
Σύμφωνα με αυτήν την γνωστή μας εκφώνηση, τα ελληνικά γράμματα
(αφού προσθέσουμε και το εξαφανισμένο σήμερα έκτο γράμμα:
Στίγμα ή Δίγαμμα)ακούγονται και γράφονται ως εξής:

████₪₪███████████████████████
████₪₪████₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪
₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪██████████████████
████₪₪████₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪
████₪₪███████████████████████
₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪
█████████████████████████████
₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪
█████████████████████████████


ΑΛΦΑ-ΒΗΤΑ-ΓΑΜΑ-ΔΕΛΤΑ-ΕΨΙΛΟΝ-ΣΤΙΓΜΑ-
-ΖΗΤΑ-ΗΤΑ-ΘΗΤΑ-ΙΩΤΑ-ΚΑΠΠΑ-ΛΑΜΒΔΑ-ΜΙ-ΝΙ-ΞΙ-
-ΟΜΙΚΡΟΝ-ΠΙ-ΡΟ-ΣΙΓΜΑ-ΤΑΥ-ΥΨΙΛΟΝ-ΦΙ-ΧΙ-
-ΨΙ-ΩΜΕΓΑ.


Αποκωδικοποιώντας την γνωστή αυτή διάταξη, που έγινε σύμφωνα με τις
αρχές της Ερμητικής φιλοσοφίας, έχουμε τα ακόλουθα:


ΑΛ ΦΑ, ΒΗ ΤΑ ΓΑ, (Α)ΜΑ ΔΕ (Ε)Λ ΤΑ
ΕΨ ΙΛΩΝ, ΣΤ(Η) ΙΓΜΑ, ΖΗ ΤΑ, Η ΤΑ, ΘΗ
ΤΑ ΙΩΤΑ ΚΑ ΠΑΛΑΜ, ΔΑ, ΜΗ ΝΥΞ Η,
Ο ΜΙΚΡΟΝ, ΠΥΡΟΣ ΙΓΜΑ ΤΑΦΥ
(Ε)Ψ ΙΛΩΝ, ΦΥ ΨΥΧΗ Ο ΜΕΓΑ.


Εν συνεχεία, αφού προσθέσουμε τα εννοούμενα συνδετικά και
ρήματα που παραλείπονται, έχουμε την ανάδυση μιας θαυμάσιας
κοσμογονικής προσευχής - επίκλησης προς την πηγή του φωτός.


ΑΛ ΦΑ, ΒΗ ΤΑ ΓΑ!ΑΜΑ ΔΕ ΕΛ ΤΑ
ΕΨΙΛΩΝ, ΣΤΗ ΙΓΜΑ ΚΑΤΑ ΠΑΛΛΑΝ ΔΑ
(ΙΝΑ) ΜΗ ΝΥΞΗ, Ο ΜΙΚΡΟΝ (ΕΣΤΙ) ΠΥΡΟΣ
(ΔΕ) ΙΓΜΑ ΤΑΦΗ ΕΨΙΛΩΝ, ΦΥ(ΟΙ) ΨΥΧΗ,
Ο ΜΕΓΑ (ΕΣΤΙ).


Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ:


Αλ = Ο νοητός ήλιος
Φα-ος = Το φως
Βη = προστακτική του ρήματος βαίνω (βαδίζω, έρχομαι)
Τα = Δοτική άρθρου δωρικού τύπου τη, εις την
Γα = Γη (δωρικός τύπος)
Αμα = (επιρρ.) συγχρόνως
Έλ = ο ορατός Ήλιος, ο Ερχόμενος
Έψ = ρήμα έψομαι, εψ-ημένος, ψημένος
Ιλών = Ιλύς (ουσιαστικό), λάσπη, πηλός
Στη = προστακτική ρήματος ίστημι
Ίγμα = καταστάλαγμα, απόσταγμα
Ζή = προστακτική ρήματος ζω
Η = υποτακτική ρήματος ειμί, είμαι
Θη = προστακτική ρήματος θέτω
Ιώτα = τα ίωγα, τα Εγώ
Παλάν = Ρήμα πάλλω (δονούμαι, περιστρέφομαι) επίθετο παλλάς-
πάλλουσι,περιστρεφόμενη (πρβλ: Παλλας Αθηνά)
Δά = άλλος τύπος της Γα, Γης (πρβλ: Δαμήτηρ, Δημήτηρ, Δήμητρα=Μητέρα γη)
Νύξ = νύκτα
Ο = το οποίο, που
Φυ(οι) = ευκτική ρήματος φύω (φυτρώνω, αναπτύσσομαι) Κ.Ο.Κ.


ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ...(;)


ΑΛ, ΕΣΥ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΦΩΣ, ΕΛΑ ΣΤΗ ΓΗ! ΚΑΙ ΕΣΥ ΕΛ ΡΙΞΕ ΤΙΣ ΑΚΤΙΝΕΣ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΙΛΥ ΠΟΥ ΨΗΝΕΤΑΙ (που βρίσκεται σε κατάσταση αναβρασμού). ΑΣ ΓΙΝΕΙ ΕΝΑ ΚΑΤΑΣΤΑΛΑΓΜΑ (μία ξηρά) ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΝ ΤΑ ΕΓΩ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ, ΝΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΝ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΓΗ.
ΑΣ ΜΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ Η ΝΥΚΤΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΙΚΡΟΝ ΚΑΙ ΚΙΝΔΥΝΕΨΕΙ ΝΑ ΤΑΦΗ (να σβήση, να χαθεί) ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΑΛΑΓΜΑ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΒΡΑΖΟΥΣΑ ΙΛΥ, ΚΑΙ ΑΣ ΑΝΑΠΤΥΧΘΕΙ Η ΨΥΧΗ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΓΙΣΤΟ, ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΟΛΩΝ!

Γιά όσους ρωτούν : Ή συγκεκριμένη ανάλυσις έχει γίνει πρίν από 2200 χρόνια, γιαυτό καί δέν υπάρχουν τά άλλα 4 γράμματα (είχαν ήδη εκλείψει). Ή ανάλυσις τού Αλφαβήτου έχει γίνει σύμφωνα μέ τόν Ερμητισμό, ένα μεταφυσικό σύστημα πρακτικών, πού ανάγεται σέ μυθολογικές διδασκαλίες. Τά Ερμητικά κείμενα χάθηκαν καί τόν 15ον αιώνα εμφανίζονται στό έργο Mercurii Trismegisti liber de postestate et sapientia Dei. Ή ανάλυσις δέν αποτελεί ΔΟΓΜΑ, αλλά μία ακαδημαϊκή αφετηρία γιά προβληματισμό ώς πρός τήν αρχαία Ελληνική γραμματεία.

ΔΕΙΠΝΟΣΟΦΙΣΤΗΣ ΑΘΗΝΑΙΟΣ :
"Ο ΔΕ ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΚΑΛΛΙΑΣ ΜΙΚΡΟΝ ΕΜΠΡΟΣΘΕΝ ΓΕΝΟΜΕΝΟΣ ΤΟΙΣ ΧΡΟΝΟΙΣ ΣΤΡΑΤΤΙΔΟΣ ΕΠΟΙΗΣΕΝ ΤΗΝ ΚΑΛΟΥΜΕΝΗΝ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΝ ΘΕΩΡΙΑΝ ΟΥΤΩ ΔΙΑΤΑΞΑΣ. ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΜΕΝ ΑΥΤΗΣ ΕΣΤΙΝ ΕΚ ΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΩΝ ΧΡΗ ΛΕΓΕΙΝ ΔΙΑΙΡΟΥΝΤΑΣ ΚΑΤΑ ΤΑΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΩΣ ΠΟΙΟΥΜΕΝΟΥΣ ΕΙΣ ΤΑΛΦΑ :

ΑΛΦΑ, ΒΗΤΑ, ΓΑΜΜΑ, ΔΕΛΤΑ, ΘΕΟΥ ΓΑΡ ΕΙ, ΖΗΤ’, ΗΤΑ, ΘΗΤ’, ΙΩΤΑ, ΚΑΠΠΑ, ΛΑΒΔΑ, ΜΥ, ΝΥ, ΞΕΙ, ΤΟ ΟΥ, ΠΕΙ, ΡΩ, ΤΟ ΣΙΓΜΑ, ΤΑΥ, Υ,, ΠΑΡΟΝ ΦΕΙ ΧΕΙ ΤΕ ΤΩ ΨΕΙ ΕΙΣ ΤΟ Ω.

ΧΟΡΟΣ ΔΕ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΕΚ ΤΩΝ ΣΥΝΔΥΟ ΠΕΠΟΙΗΜΕΝΟΣ ΑΥΤΩ ΕΣΤΙΝ ΕΜΜΕΤΡΟΣ ΑΜΑ ΚΑΙ ΜΕΜΕΛΟΠΕΠΟΙΗΜΕΝΟΣ ΤΟΝΔΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟΝ.."

"Ο ΚΑΛΛΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΠΟΥ ΑΚΜΑΣΕ ΛΙΓΟ ΠΡΩΤΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΤΗ ΣΥΝΘΕΣΕ ΤΗ ΛΕΓΟΜΕΝΗ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΜΕ ΤΕΤΟΙΟ ΣΧΕΔΙΟ: Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΘΕΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ ΔΙΑΙΡΩΝΤΑΣ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΣΤΙΞΗ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΦΘΑΝΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΣΤΟ ΑΛΦΑ.

ΑΛΦΑ, ΒΗΤΑ, ΓΑΜΜΑ, ΔΕΛΤΑ , ΕΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΖΗΤΑ, ΗΤΑ, ΘΗΤΑ, ΙΩΤΑ ΚΑΠΠΑ, ΛΑΒΔΑ, ΜΥ, ΝΥ, ΞΕΙ , ΤΟ ΟΥ, ΠΕΙ, ΡΩ, ΤΟ ΣΙΓΜΑ, ΤΑΥ ΤΟ Υ, ΦΕΙ, ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΧΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΨΕΙ, ΩΣ ΤΟ Ω.

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΘΕΜΕΝΟΣ ΚΑΤΑ ΖΕΥΓΗ , ΕΜΜΕΤΡΟΣ ΚΑΙ ΜΕΛΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ, ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΟ ΤΡΟΠΟ.."